Добро е познато дека инциденцата на автоимуни болести се зголемува со огромна стапка. Една студија покажува дека значаен фактор во зголемувањето на автоиумуните болести, може да биде честата пекарска и пивска габа (квасец) – Saccharomyces cerevisiae. Таа се користи во производството на многу вакцини, вклучувајќи ја и вакцината за хепатит Б.
Специфичен дел, од S. cerevisiae е мананот, кој се наоѓа во клеточните ѕидови на габата, но исто така и кај гликопротеините на цицачите. Овие гликопротеини се наоѓаат во клеточните ѕидови, сврзните ткива како колаген, гастроинтестинални мукозни секрети и крвна плазма. Тие извршуваат многу функции. Очигледно, ако имунолошкиот систем го нападне мананот, може да дојде до катастрофални исходи. Сепак, тоа се чини дека се случува кај многу автоимуни болести.
Овие болести се појавуваат кога самиот систем на одбраната на телото , наместо да се насочи на одбрана од надворешните „напаѓачи“ – тој се свртува кон себе и го напаѓа сопственото тело. Оваа состојба резултира со појава на тешки болести како што е ревматоиден артритис, Кронова болест, инфламаторно заболување на цревата, системски лупус еритематозус, антифосфолипиден синдром, мултиплекс склероза, дијабетес мелитус тип 1, па дури и срцеви заболувања.
Како може квасецот да предизвика такви страшни болести?
Квасецот се користи за нараснување на лебот и да се создаде алкохол во пивото. Па, како може тоа одеднаш да се претвори во непријател? Одговорот е во тоа како влегува во телото, и што влегува со него. Целта на вакцината е да се создаде локализирана бура во имунолошкиот систем, така што ќе реагира на коинјектирана супстанција, која може да биде ослабен микроб или мал дел од микроб, создавајќи антитела кон него.
Иритант, наречен адјуванс, е она што предизвикува реакција во имунолошкиот систем, а микробите се нарекуваат антиген. Проблемот е дека и другите супстанци инјектирани со антигенот и адјувансот, исто така, може да се гледаат како антигени. Ако една од овие супстанции е слична на она што природно постои во телото, тогаш имунолошкиот систем може да создаде антитела за дел од своето тело, создавајќи автоимуна болест.
Делови од мананот во квасецот, се слични или идентични на делови од човечкото тело. Така, S. cerevisiae-квасецот што се користи кај вакцините има потенцијал да предизвика автоимуни нарушувања. Всушност, S. cerevisiae се користи на различни начини во вакцините. Кга се користи поединечно е потентен адјуванс. Згора на тоа, сега се користи генетска манипулација за да се создадат вештачки антитела, така што S. cerevisiae станува се почеста кај вакцините.
Автоантитела на S. cerevisiae
Истражувачите кои се фокусирале на автоимуни аспекти на S. cerevisiae (квасец) откриле значајни корелации меѓу мананот на квасецот и познатите автоимуни антигени кај неколку автоимуни болести. Тие најдоа блиско, а во некои случаи, точно совпаѓање на генетските секвенци. На пример, во случај на ревматоиден артритис, процентот што нашле да се совпадне е :
– Ревматичен артритис
Ревматоиден фактор: 60%
Bip / GRP78: 71%
gp130-RAPS: 80%
EIF4G1: 88%
Анти-цитрулиниран колаген тип 2: 100%
Не само што има значителни секвенциски резултати со четири познати ревматоидни артритис авто-антигени, има и совршено совпаѓање со еден. Во други услови, најдоа:
-Лупус еритематозус
SmN: 53%
ССА (Ro): 60%
snRNP-SmD3: 64%
SSB (La): 69%
U2 snRNP B “: 83%
– Срцева болест
P-селектин (протеин на површината на крвните садови и тромбоцити): 80%
Миозин (вклучен со мускулна контракција): 88%
Интерклеларна адхезивна молекула-1 (воспалителни молекули на одговор): 100%
– Анти-фосфолипиден синдром
β2-Гликопротеин-1 прекурсор: 56%
Анексин А5: 63%
Анти-CL / β-2GPI променлив регион на лесниот ланец: 73%
– СИДА-асоцирани антигени
Тироглобулин: 52%
GAD65: 57%
Цинк транспортер 8: 57%
Транглутаминаза: 60%
Тироидна пероксидаза: 71%
Растворлив антиген на црниот дроб / панкреас: 80%
Калпротектин (протеин С100-А8): 100%
-Склероза-асоцирани антигени
Голем центромерски автоантиген Б: 57%
РНК полимераза III: 67%
U3-snRNP фибрилрил: 75%
U3-snRNP MPP10: 75%
hU3-55kDA: 86%
Нуклеофосмин Б23: 88%
Не е потребно совршеното совпаѓање со молекулата за да резултира со автоимун одговор. Така што процентот помалку од 100%, не може да укаже на недостаток на автоимун одговор. Сепак, колку е поблиску натпреварот помеѓу молекулата и антигенот, толку е поверојатно дека ќе се појават автоимуни реакции.
Иако, генерално, не може да се мисли на срцеви заболувања како автоимуно нарушување, се знае дека некои од нив, како што е ревматското срцево заболување, се – и како што покажува ова истражување, може да бидат и други.
Ризици од вакцините
Треба да се напомене дека анти-фосфолипидниот синдром првично беше поврзан со тетанус вакцината. Осврнувајќи се на табелата горе, на вакцините кои содржат S. cerevisiae, може да се види дека првата вакцина е DTaP. Т претставува тетанус.
Дали знаеме со сигурност дека вакцинациите кои содржат S. cerevisiae ги предизвикуваат овие автоимуни болести? Не. Меѓутоа, сега имаме информации кои силно ги поврзуваат вакцините што содржат квасец со автоимуни нарушувања , а пак немаме апсолутно ништо што сугерира дека тие не ги предизвикуваат.
Всушност, не само што сега имаме силна асоцијација помеѓу S. cerevisiae авто-антителата и протеините кои содржат манан, исто така имаме историја на зголемување на стапките на автоимуни нарушувања кои и на прв поглед, може да се видат дека се во корелација со проширување на плановите за вакцинација во земјите ширум светот.
Автоимуните нарушувања го уништуваат нашето здравје и огромен процент од нас страдаат од сериозно намален квалитет на живот. Овие нарушувања не се случуваат поради генетски дефекти и да се сугерира дека е така е навреда за нашата интелигенција – иако тоа се чини дека е цел на нашите здравствени агенции.
Цената за нас како поединци и како општество е огромна. Крајно време е да се земе сериозен и чесен поглед на ризиците од вакцината, вклучувајќи ја и употребата на квасецот како дел од неа.
Наместо тоа, имаме лудо брзање да создадеме сѐ повеќе вакцини произведени на квасец, бидејќи модерните рекомбинантни ДНК технологии го направија тоа многу полесно, побрзо и поевтино. Но, за жал, да се повлече и примени принципот на претпазливост не е профитабилно. Значи, можете да очекувате да видите повеќе и повеќе од нив, без разлика колку штета предизвикуваат.
